અસ્મિતા વિશેષ સંવાદ : (41) ડૉ.તેજસ પટેલ
ભદ્રાયુ વછરાજાની bhadrayu2@gmail.com
જેઓ વિશ્વવિખ્યાત હાર્ટ સર્જન છે અને જેમને બાપા શ્રી પૂજ્ય પ્રમુખ સ્વામી મહારાજ પર અર્ધી કલાકમાં હૃદયની અઘરામાં અઘરી સર્જરી એનેસ્થેસિયા આપ્યા વગર તેઓની 88 વર્ષની ઉંમરે સહજતાથી કરી તેવા પદ્મશ્રી ડો. તેજસ પટેલ સાથેઓ સંવાદ સ્મરણીય રહ્યો. આવો તેની ઝલક મેળવીએ.
“મારા ફાધર ફિઝીશ્યન હતા અને હું પાંચ વર્ષનો હતો ત્યારે મારા મધરનું અકાળે અવસાન થયું, મૃત્યુ થયું ત્યારે હું પાંચ વર્ષનો ને મારી નાની બહેન છ મહિનાની હતી. મારા ફાધરે ફૂલ ફોક્સ અમારા એજ્યુકેશનમાં આપ્યું. પર્ટીક્યુલરલી મારા એજ્યુકેશનમાં આપ્યું. અને એટલા માટે થઈને એમણે ફરી વખત મેરેજ પણ ના કર્યા ને હું મોસાળમાં મોટો થયો, મારા નાના નાની અને મામા મામી સાથે. પણ મારું ભણવાનું અને માનસિક રીતે આખું ઘડતર એને મજબૂત બનાવવાનું કામ મારા ફાધરે કર્યું. MD medicine તરીકે પ્રેક્ટિસ કરતાં હતા અને હું પ્રેક્ટિસમાં ૯૭માં આવ્યો તે દિવસથી તો બિલકુલ છોડી દીધું, કારણ કે આધ્યત્મિકતા તરફ તો ક્યારના વળી ગયેલા હતા. એટલે જે મારો બેઝ મારા ફાધરે બાંધ્યો. કયો. બહુ જ મહેનત કરાવતા હતા અને ઘણી વખત પ્રેશર લાગે આપણને એ લેવલે, પણ એ વખતે એમનું એક જ કહેવું હતું કે, ભાઈ તમે એક જ વસ્તુમાં ચેમ્પિયન થઇ શકો. એક ઉદાહરણ આપું કે નાનપણમાં અમે ફ્લેટમાં રહેતા હતા મોસાળમાં, તો મિત્રો સાથે ક્રિકેટ રમતો હોઉં ને ભૂલમાં આવે ને જુએ, તો બોલાવીને મને ખખડાવતા હતા. મને કહે કે ક્રિકેટ કેમ રમો છો ? ભણો. .. ઈન્ડિયાની ક્રિકેટ ટીમમાં ખાલી ૧૧ જ પ્લેયરો છે. એટલે તું ગેરી સોબર્સ કે સુનિલ ગવાસ્કર કે ડોન બ્રેડમેન થવાનો હોયને તો તું રમ ક્રિકેટ, બાકી આ નહીં ચાલે. આમાં કોઈ સ્કોપ છે નહીં એટલે ભણવા ઉપર ફોકસ કરો અને એવા લેવલે પહોંચો કે, જેથી તમારે કોઈની પાસે હાથ ફેલાવવાનો ના રહે પણ તમારા કામને લઈને જ દર્દીઓ તમારી પાસે આવે. ડોક્ટર બનવાનું તો નક્કી જ. અને દસમા ધોરણમાં હું આવ્યો દાસ્મની એક્ઝામ મેં પાસ કરી. એ વખતે ગુજરાતમાં પહેલાં કાર્ડિયોલોજિસ્ટ દિલ્હીથી પાસ થઈને આવ્યા હતા એની એડ આવી હતી તે એ વખતે ભારતમાં ૧૨ – ૧૫ સીટો જ હતી. !!
ભણવામાં સ્કૂલમાં બીજો નંબર આવે તો પણ બીક લાગે કારણ કે એ ધમકાવતા હતા. અત્યારે પણ મને હસવું આવે છે કે દસમામાં બોર્ડમાં છઠ્ઠો નંબર હતો મારો. એટલે મને તો એમ કે આજે તો બહુ ખુશ થશે તો મને કહે કે આપણો પહેલો કેમ ન આવ્યો,??? ફાઇનલ MBBS માં હું યુનિવર્સીટી ફર્સ્ટ હતો એટલે ૭૨% એટલે જ બહુ જ હાઈ સ્કોર હતો એ જમાનામાં… this is way back in 1985 ફાઇનલ MBBS એટલે કહે કે આપણા ૭૫% કેમ ન આવ્યા ? so he used to be constantly after being me એટલે એ વખતે મને ખરાબ લાગતું હતું કે કેમ એવું કરે છે?
જીવનમાં તબીબી પ્રેક્ટિસમાં પણ બહુ પ્રેશર આવે જ. આપને નવાઈ લાગશે મારા ઉપર કેટલું પ્રેશર હશે જયારે પ્રમુખ સ્વામી ઉપર પ્રોસિઝર કરવાની હતી. he was 88 i think અને બહુ જ સિંક થઇ ગયા હતા. પેસમેકર જયારે કરવાનું હતું ત્યારે આખી દુનિયાની નજર હતી. બધા હરિભક્તો અમેરિકા ને એમ જુદા જુદા હતા એ બધા કહે કે અહીંયા લઇ આવો , પણ સ્વામી નું બહુ ચોખ્ખું જ કહેવાનું જ હતું કે, તેજસ જ કરશે. તેજસ અને ટીમ જ કરશે. બીજું કે એમનામાં એનેસ્થેસિયા પણ અપાઈ એવું હતું નહીં કારણ કે એ ઉંમરે આટલી બધી તકલીફો અને બાયપાસ થઈ ગયેલું ને ઘણી બધી માથાકૂટો હતી. એનેસ્થેશિયામાંથી બહાર ન આવે તો શું ? એટલે આ વસ્તુ પણ મેં સ્વામી સાથે ચર્ચા કરી હતી કે, બહુ જ માથાકૂટ છે આ બધી. હા, એ કહું કે મારા ફાધર બિગ ટાઈમ ડિસાઇપલ અને મને બધા સંતોને ઘણા બધાને હું ટ્રીટ કરું પણ મારે રોજ મંદિરે અવરજવર કે એવું કશું નહીં. હું આધ્યાત્મિક છું પણ હજુ હું એવો ધાર્મિક નથી. કારણ કે ફ્રેન્કલી સ્પીકિંગ કોઈ પણ ફિલ્ડમાં જાઓ અને તમે એને જસ્ટિસ આપી ના શકો ત્યાં સુધી તમારે એ ફિલ્ડમાં જવાની જરૂર નથી. એ વખતે એમણે કહ્યું કે, મને કશું નહીં થાય, તું તારે કર ને.. અને બધા ટેંશનમાં પણ એક વસ્તુ કહું કે, બાપાએ ક્યારેય હુંકારો કર્યો નથી. જે પણ દુઃખ હતું ને એ એમના આત્મા સુધી પહોંચતું જ નહોતું. એમના શરીરને અડીને નીકળી જતું હોય એવું મને એ વખતે ફીલ થયું. ખરેખર બોડી, માઈન્ડ અને સૉઉલ માટે himself he is able to separate all these three things, it was very divine experience, કારણ કે વિશ્વરભરમાંથી અનેક ચાહકો આવ્યા હતા. પ્રેશર કેટલું બધું કે સ્વામીને હૉપ[ઇટાલમાં તો રખાય એમ જ ન હતું. એટલે એમના માટે ICU અને બધું BAPS ટેમ્પલ માં જ તૈયાર કરેલું હતું . પછી સ્વામીને બેસાડીને એમની જે કાર હતી, સ્પેશિયલ કેડીલેગ એમાં બેસાડી દીધા આગળ. સ્વામી ગોગલ્સ પહેરીને બેઠા હતા હું પણ એમની સાથે બેઠો હતો અને ગાડીમાં અમે લોકો અડધો કલાકમાં પાછા ત્યાં લઇ આવ્યા. ઘણા લોકોને એમ થયું કે આ કેવળ તપાસ કરીને પાછા આવ્યા છે. એટલે પેસમેકરની પ્રક્રિયા સિવાય એમને હોસ્પિટલમાં રાખ્યા જ નથી. એટલે સીધા લાવીને એમના રૂમમાં ડિપ્લોય કાર્ય !! . બે દિવસ પછી અમે ત્યાં રહ્યા. આ તો બહુ રોમાંચક ઘટના છે. એટલે it was quite bit of risk taking પણ મારે એમની ઈચ્છાને માન આપવું હતું એટલે મેં રિસ્ક લીધું.”
